Dag 2: Vijf Eiken en Beekhuizerzand

Droog weer! Niet erg zonnig, maar prima fietsweer zo te zien. Eerst nog even zingen voor Louis, want gisteravond waren we niet meer bij machte om langer op te blijven dan 22.30 uur, en toen waren ze Down Under nog niet op. De rit hier naar toe en een fietstocht, deels in de regen, eisten gisteravond hun tol!

Op naar de Vijf Eiken bij Hulshorst. Lekker verse groente halen en dan over Hierden, het Beekhuizerzand en Ermelo terug. We pakken de koek en zopie in, en even na 10 uur rijden we weg. De boerderij liet zich gemakkelijk vinden, we hebben raapsteeltjes, andijvie en radijsjes mee genomen. Nu moeten we in Ermelo wel even spekjes scoren, want dat is het allerlekkerste bij stamppot raapsteeltjes. Maar dat komt goed! Vanaf de Vijf Eiken nog een stukje rechtdoor, richting randmeren. Daarna naar links afgebogen, en toen kwamen we op voor ons onbekend terrein, leuk! Aan een mooi beekje onze smoothie en koek genuttigd, en uitgeblazen, want we hadden nogal wat wind tegen. Maar met regelmaat kwam het zonnetje er door, dat maakte het zeer aangenaam. Eenmaal in Hierden de nieuwe kringloopwinkel met een bezoek vereerd. Tijdens onze vorige, onverwachte, vakantie was deze nog gevestigd in de oude pastorie. Nu hebben ze veel meer ruimte en staat alles veel mooier uitgestald. Een mooie puzzel gekocht, want de meegebrachte puzzel is al aardig aan het opschieten!

Van Hierden naar het Beekhuizerzand, we moesten daarvoor het spoor en de snelweg overbruggen, letterlijk! Niks voor mij, met mijn hoogtevrees. Strak vooruit kijken en doorlopen! Het Beekhuizerzand zelf was zeer winderig, maar eenmaal daar voorbij, hebben we een prachtige picknicktafel gevonden. Heerlijk in het zonnetje onze lunch genuttigd. Het was een drukte van belang met lans zoevende elektrische scooterachtige voertuigen.

We besluiten om in Ermelo de Appie aan te doen voor melk en spekjes, en dan ook gelijk nog eens te zoeken naar de Welkom in Ermelo cache, die zich in februari niet liet vinden. En ja hoor, nu natuurlijk in nog geen minuut gevonden! Zullen we ook nog even langs oom Piet stelde Mart voor. Gelukkig had Janine hem recent het adres door ge-appt, maar helaas was er niemand thuis. Via de Ermeloose heide weer retour Eethuis. Op de hei ook nog even in het zonnetje gezeten, helaas kwam er na 10 minuten een dikke wolk…

Weer terug bij het Eethuis wat gedronken en gegeten, en Mart is nog te voet eitjes gaan halen. Vanavond gesmuld van onze stamppot, bananen yoghurt voor toe, samen de afwas gedaan, en nu op de bank op ons gemak TV kijken.

Morgen gaan we richting Apeldoorn, eens kijken bij het beginpunt van het voormalige Loo-lijntje.

Dag 1 mei 2022

We waren al vroeg uit de veren! Mart wilde graag vroeg vertrekken, want vanmiddag gaat het regenen vrouw! Dus als we droog naar Nunspeet willen, moeten we op tijd vertrekken.

Dat is heel goed gelukt, om 9.45 reden we weg. We hadden een vlekkeloze reis, onze gebruikelijke route door de polder. De turbo rotonde bij Harderwijk is nog niet klaar, maar wij hadden geen vertraging. We zagen wel, dat we op de terugweg deze rotonde moeten vermijden, want de file de andere kant op was zeeeer lang!

Om exact 11 uur draaiden we de camping op, en we reden gelijk door richting Eethuis. Daar fietste Betsie net weg, een teken dat het Eethuis klaar was om ons te ontvangen. Uiteraard ging ik me eerst netjes bij Ria melden, en Mart haalde alvast de fietsen van de auto. Doen jullie even gezellig een bakkie? Nou, heel lief, Ria, maar we willen zo snel mogelijk naar Nunspeet, i.v.m. de voorspelde regen. Dan houden jullie het te goed hoor!

Eerst even de auto leeg gemaakt en de koelwaren in de koelkast gedaan. Eten en drinken in de fietstassen, en op weg. De korte route heen, en terug, als we op buienradar hebben gekeken, nemen we eventueel een mooie, langere, route terug.

Halverwege hebben we geluncht met cupasoup en boterhammen, we hadden een complete picknick tafel voor ons zelf, dus de helinoxen bleven in de tas. In Nunspeet eerst langs de kringloopwinkel, want Mart wilde graag een broek met veel zakken. Mart bleef bij de fietsen, en ik scoorde een broek, voor 3,50 euro, de maat leek me OK.

Op naar Uniek, waar we op de gezonde toer gingen met het seizoensslofje. Dat was dit x met aardbeien, dus gezond! Het bestelde brood in de tassen, en door naar de pinda-boer!

Daar gekeken op buienradar, en oei, dat zag er niet echt goed uit. Over anderhalf uur regen in Nunspeet! Dus via de andere kringloop, alwaar ik nog een broek scoorde voor Mart, toch maar de snelle route terug genomen. Waar we geen rekening mee hadden gehouden in de tijdsplanning, was dat wij zuidwaarts reden, en dat de regen uit het zuiden op ons afkwam. Halverwege moesten de regenpakken aan, maar het was te doen. De echte hevige regen kwam gelukkig pas toen we binnen in het Eethuis zaten. Maar toen was het ook zo hevig, dat we een roeiboot nodig hadden om naar de auto te komen. Waarom moesten jullie dan naar de auto, hoor ik jullie vragen. Nou, de puzzelplaat en de klompen lagen nog in de auto. En die lieverd van mij, wilde perse de puzzelplaat voor me pakken, ook al zei ik, dat ik eerst wel de stukjes ging sorteren op tafel.

Ria heeft nog een mooie nieuwe fietsroute gebracht, die gaan we van de week zeker fietsen! Inmiddels hebben we ons eten op, goulash, bevroren mee genomen, met rijst, en klaart het buiten behoorlijk op, gelukkig!

We gaan proberen wat langer op te blijven vanavond, dan kunnen we bellen met Australië, want Louis wordt morgen 7 jaar! En als het hier 23 uur is, is het daar 8 uur ’s ochtends, dan zingen we hem toe bij zijn verjaardagsontbijt!

Morgen kijken we eerst naar het weer, en dan bepalen we de route. Ik wil heel graag langs de biologische groentekraam in de buurt van Hulshorst.

Het is bijna zo ver.

Zo, vandaag de laatste werkdag voor Eveline.

Mart is nog druk met het klaarmaken van onze rijwielen, want die moeten natuurlijk spic en span en geheel nagezien mee.

Morgen gaat schrijver dezes nog even naar de kapper voor een fris en fruitig vakantiehoofd, en met een beetje geluk wordt Martin ook nog gemaaid. En dan zijn we er klaar voor!

Nou ja, hoho, er moet nog ingepakt worden. Maar belangrijker: er moet nog gebakken en gebraden worden! Koekjes voor de Toesjes, wat klinkt dat leuk, en voor onszelf ook nog lekkere dingen, en een grote pan met sudderlapjes, want zonder lapjes geen echte Bosrand vakantie!

Vooral ook niet de kaart en kaartendrager vergeten, de medicijnen, de regenkleding, enfin, dat komt donderdagavond als de kleinkinderen vertrokken zijn. Want ze zijn reuze behulpzaam, maar inpakken doe ik liever zelf. Anders zitten we de hele week op een dieet van Buurman en Buurman koekjes, aardbeienlimonade, matzes en worst! Om over de berenpippies maar te zwijgen! Voor degenen die geen Noah's spreken, pippies is chippies!

Vrijdagavond volgt het eerste echte log, tot dan!

Echt de laatste dag van deze verrassingsvakantie

Ja, vandaag echt de laatste dag van deze wintervakantie! Die begon met regen. Dan gaan we eerst maar eens rustig ontbijten, want een blik op buienradar vertelde ons, dat het rond half 10 droog zou worden. Of in ieder geval minder nat, laten we het daar maar op houden. Dat is prettiger met inpakken. We besluiten om niet meer echt iets te gaan ondernemen, maar via Nunspeet naar huis te gaan. Ze voorspellen storm, en dan ben je toch het liefste thuis om alles in de gaten te houden.

Eitjes koken voor bij het ontbijt, dan hoeven die niet meer mee, kunnen ze ook niet breken onderweg. Na het ontbijt de vaatwasser aan, dan duurt het nog zeker 2 uur voor we weg kunnen. Dat is meer dan genoeg tijd om alles klaar te hebben voor vertrek. De bloemen die we mee hadden genomen, zijn nu toch wel rijp voor de vuilnisbak, de knutsels veilig in een doosje, alles moet wel heelhuids in Krommenie komen natuurlijk. Er gaat minder mee terug dan er heen ging, we hebben dus goed ons best gedaan door alles op te eten. 1 kratje blijft daardoor leeg, dat kan ik dan straks bij Uniek vullen met brood.

De gebruikelijke routine volgt: ik pak alles in, Mart brengt alles naar de auto, en ik poets de Linde weer glimmend. Als laatste de vaatwasser uitruimen en rond half 12 rekenen we de energiekosten af met Ria. We hebben heerlijke dagen gehad, iedere dag iets ondernomen, wie had dat gedacht 2 weken geleden! Tot over 3 maanden, Ria, dan zijn we er weer!

Via Staverden rijden we naar Nunspeet, waar ik een krat vol brood haal. Nog wat extra croissantjes voor onderweg, en via Hierden, lekker binnendoor, rijden we naar Harderwijk. Daar zijn ze een turbo-rotonde aan het aanleggen. Daardoor is er nu niets turbo aan, stapvoets moeten we langs de bouw. De rest van de reis verloopt voorspoedig, en even na half 1 rijden we de Zonnelaan in.

Uiteraard worden we door een luid mauwende poes begroet, het is 15 graden binnen, dus we begrijpen haar verontwaardiging helemaal!

Floris nodigt ons uit om te Chinezen, dat is nog zijn verjaardagscadeau voor ons. Gezellig en lekker. We hadden wind mee naar het plein, dus we waren er ruim op tijd. Floris had tegenwind, die was wat later. Terug dus wind tegen, en wat was ik blij dat Mart zijn muts met lampje ophad, want het was erg donker op straat!

Nu de houtkachel aan, en poes zit op schoot te snorren.

We hebben er weer van genoten, en over 3 maanden, 20 mei om precies te zijn, gaan we die kant weer op. Bosranders, bedankt voor jullie attenties en gastvrijheid!

Bijna de laatste dag

Terwijl ik dit schrijf, vliegen de helikopters zo laag over, dat de vouwen uit onze pyjama broeken vliegen. Bij wijze van spreken dan, want wij slapen in een ponnetje!

Ze zijn de hele dag al aan het vliegen, kennelijk wordt er druk geoefend, hopelijk niet voor een inval hier op de camping. Volgens Martin waaien ze de kunstmest in het gras.

Maar jullie willen natuurlijk weten hoe onze dag is geweest. Vanmorgen was het somber maar droog, dus rond 10 uur zaten we op de fiets. Uiteraard wèl de regenkleding mee! Op naar Ermelo, een paar caches oppakken, en op de markt wat lekkers halen. Voor we Ermelo inreden, de eerste cache gepakt. Dat was even flink zoeken, tot ik besloot om door de knieën te zakken, en de boom eens vanuit een ander gezichtspunt te bekijken. Hebbes!

Op de markt kregen we een sinaasappel uitgereikt, ik dacht vanwege de gemeenteraadsverkiezingen, maar nee, dat was omdat God ons lief had. Ook goed, de sinaasappel zal zeker smaken. Bij de broodkraam lekkere koeken gehaald, en bij de Marktbutcher, ik verzin dit niet! een leverworst voor bij de lunch.

Via een andere route terug, zodat we nog een cache kunnen zoeken. Die liet zich niet vinden helaas. De cache heet Welkom in Ermelo, nou, hij had beter Welkom in het openbare hondentoilet kunnen heten. We hebben het zoeken opgegeven, voor we ergens in zouden stappen.

We waren net op tijd terug, tijdens de lunch, met broodjes leverworst, begon het te regenen. Vanmiddag hebben we ons geamuseerd met kijken naar het kunstrijden voor dames.

Als avondeten hebben we alle kliekjes opgegeten, zodat de koelkast bijna leeg is. Dat scheelt morgen weer inpakken.

We hebben morgen de tijd aan onszelf, we hebben geen vertrektijd afgesproken. We gaan in ieder geval via Nunspeet terug, want ik heb een heleboel lekker brood besteld! Ook nog speciale broodjes voor Sara, want die is donderdag jarig, en dit zijn de broodjes die ze toendertijd: lekkerder dan lekker oma! noemde.

We hebben geboft met het weer, ik heb zelfs een blos op de wangen gekregen! Morgen krijgen jullie het laatste log van deze onverwachte wintervakantie!

Cachedag

Net als de afgelopen dagen, zijn we weer rustig opgestart. Uitgebreid ontbeten, en daarna gaat Mart zijn ochtendrondje over de hei lopen, hij neemt voor de zekerheid wel even de dingostick mee. Ondertussen haal ik snel de stofzuiger door het huisje, want pinda's doppen, geeft toch wel veel rommel. En ook Martin zijn schaap verliest af en toe een pluk. ( even voor de duidelijkheid: dat schaap is zijn wollen ochtendjas!) Als Mart terug is, drinken we koffie en eten het laatste stuk van de seizoensslof op.

Daarna wandelen we samen naar de hei, om de eerste cache van deze dag te zoeken. Deze ligt tegenover een wei met landgeiten, beter gezegd, landbokken. Prachtige dieren, maar ze ruiken wel, die bokken! We wandelen met een omweg weer terug, en dan is het tijd voor de lunch. Gebakken eieren op brood.

Het weer knapt op, het waait wel hard, maar er is met regelmaat een zonnetje. We gaan op zoek naar wat leuke caches in de omgeving. Dat valt nog niet mee, want we hebben hier eigenlijk alles al gevonden. Maar in Garderen zijn er nog een paar. We nemen wel de fietsen, want we vinden het wat te ver om dat allemaal te wandelen. Ondanks ons voornemen om niet meer echt cross country te rijden met onze fietsen, doen we dat vanmiddag toch, voor een cache doe je (bijna) alles! Het is nog even flink zoeken, door de hint worden we behoorlijk op het verkeerde been gezet, maar gelukkig, we hebben 'm toch gevonden. Niets zo frustrerend als een cache die je niet kunt vinden! Terug naar het betere begaanbare pad, de prut zit alweer flink op de fietsen inmiddels. De volgende 2 laten zich ook redelijk snel vinden, het zonnetje schijnt steeds meer, we besluiten de tocht maar wat uit te breiden, en nog een cache verder weg te zoeken. De hint was 60, dat sloeg niet op onze leeftijden, maar op een bordje van een knooppunt. Zo gevonden dus. Zullen we er nog eentje doen? Wel ja, we doen die in Meerveld ook nog.

Dat is vlak bij de aardappelenboer! Nu ja, die zal inmiddels wel geen piepers meer hebben. Enfin, de cache lag bij “onze” aardappelenboer op het erf! En ook de boer was aanwezig. Hebt u nog aardappelen? Jazeker, wilt u een mud? Typische Veluwse humor, hij ziet ook wel dat we op de fiets zijn. Doe maar 5 kg. Wilt u grote of kleine? Nou, doe dan maar grote, dat scheelt schilwerk.

Dat was fijn hoor, wat extra gewicht, goed voor de wegligging nu we wind tegen hadden! Via de Koningsweg terug, we mogen graag denken dat we koninklijk zijn! Nog een stukje modderpad tot besluit, ach, de fietsen zijn toch al vies. Piepers gelijk in de auto gelegd, en terwijl we de fietsen binnen zetten, begint het stevig te regenen. Wat een strakke planning vandaag! De bui duurt niet lang, en we zien zelfs een prachtige regenboog.

De rest van de middag drinken we thee, rusten wat uit, en knutselen nog wat. Mart haalt vlak voor het eten nog een mooie berkentak voor me uit het bos, die heb ik nodig voor mijn knutsel. We eten de snert die sinds vrijdag stond te ontdooien in de koelkast, met roggebrood en spek, en gaan zo aan de koffie.

Wat relaxen we toch heerlijk, er zit niemand achter ons aan deze week!

En de score van de dag is 6 caches, 20 km gefietst, en 4 km gewandeld.

Nienke zorgt voor onze Sheila, maar vandaag heeft Floris de pelletketel èn de poes eten gegeven, dus ook in Krommenie gaat het allemaal goed.

Plannen voor morgen? Als het weer mee valt, op de fiets naar Ermelo, als het niet mee valt, naar het pluimvee museum in Barneveld.

Solse Gat

Het zag er koud uit vanmorgen, ook al lag er geen rijp. Maar er stond een stevige wind, en daar wordt het ook niet warmer van. Dan maar rustig aan ontbijten en de dag opstarten.

Martin gaat eerst zijn ochtendwandeling maken op de hei, en maakt weer mooie plaatjes. Op de terugweg wordt hij door een hond gebeten! De hond zat wel aan de riem, maar die was een meter of 10 lang, dus dat helpt niet echt. De baas liep door, de bazin vroeg alleen: gaat het? Mart was zo verbluft, dat hij ook niet verder doorvroeg naar naam en adres. Thuis bleek dat hij pittige blauwe tanden in zijn been had staan, gelukkig geen wondjes, anders hadden we nog een rit naar het ziekenhuis moeten maken voor een tetanusprik. Want hoe lang de laatste prik geleden is weten we niet meer, dat zal nog in zijn werkende leven zijn geweest. Zijn broek was ook nog heel, op zo'n moment is het fijn dat je een dikke spijkerbroek aan hebt.

Weer thuis, voor de schrik, maar lekker ontbeten, met diverse soorten brood en een gekookt eitje.

Wat zullen we gaan doen vandaag? Fietsen vinden we eigenlijk geen optie vanwege de wind, we besluiten te gaan wandelen. Om een doel te hebben, zoeken we een cache in de buurt. Er blijkt er 1 bij het Solse Gat te liggen, hemelsbreed 3 km hier vandaan. Dat zal dan, omdat wij natuurlijk keurig over de paadjes gaan, een wandeling van 4 km worden.

Na de koffie vertrekken we. Rugzak mee, handig dat wij in het bezit zijn van een grote Ikea rugzak, waar een kleine rugzak aangeritst zit, de kleine is mooi voor een korte wandeling met een flesje water, een reep en papieren zakdoekjes. Het eerste wat we in het bos doen, is een stok zoeken, zodat we eventuele honden van ons lijf kunnen houden.

Onderweg komen we de directie van de Bosrand tegen, die een wandeling met de hond aan het maken zijn. Dat is gelukkig een vertrouwde hond, niks aan de hand. Na even gezellig gekletst te hebben, vervolgen we onze weg. Het is druk in het bos, veel zondagse wandelaars! Bij het Solse Gat (https://nl.wikipedia.org/wiki/Solsche_Gat) aangekomen, is de cache nauwelijks te missen. We moeten even wachten, tot de andere wandelaars zijn uitgekeken, om ongezien te kunnen loggen. Daarna gaan we via een andere route terug naar de Bosrand. Het grootste deel lopen we over de Oude Prinsenweg, bij ons wel bekend, toen we nog met de tandem dwars door het bos naar Putten fietsten. Complete cross country was dat, en dat allemaal, omdat de boerin die we aan het begin van de erg modderige weg tegen kwamen, ons vertelde, dat de weg verderop beter werd. Dat dit verderop inhield dat de weg pas in Putten beter werd, vertelde ze natuurlijk niet. Mart heeft een dag werk gehad om de fiets weer schoon te krijgen, en ik heb 3 dagen pijn in mijn armen gehad, van de pogingen om de tandem op het rechte pad te houden. We fietsen nu alleen nog maar over verharde fietspaden, tenzij het echt niet anders kan. Lopend is deze weg echter best te doen, en na zo'n 8 km in totaal, waren we weer op honk.

De lunch bestond uit een cup a soupje, normaal een lunch die we onderweg nuttigen, nu lekker warm binnen in de Linde. Maar het gaf wel een vakantiegevoel!

Vanmiddag heb ik geknutseld, en Mart is verder gegaan met de vakantiefoto's voor het werk. Na een bord warm eten, met o.a. onze sudderlapjes, die inderdaad wel wat klotserig in de pan lagen na vrijdag, en voor toe de speciale Texelse advocaat die ik voor mijn verjaardag heb gekregen, nu het log schrijven.

We hebben nog geen weerbericht gezien voor morgen, we staan gewoon op als we wakker worden, en zien het dan vanzelf wel. We zijn echt in de ruststand hoor, deze vakantie!

Op de fiets, brrrr!

Jullie hebben eerst nog een verslag van ons te goed over het verjaardagsdiner. Om half 6 vertrokken we gisteren met de auto van de Bosrand. Weliswaar is het maar een kleine 4 km, maar bergop, in het pikkedonker, terwijl de zwijnen om je fiets heen hollen, nee, dat gingen we toch maar niet doen. En ik verzeker je, op de Veluwe kan het echt donker zijn, in de Randstad is dat eigenlijk nergens meer zo. Enfin, we zijn heelhuids gearriveerd, we werden hartelijk ontvangen, en kregen een mooi plekje toe gewezen. We hebben heerlijk gegeten, Mart had een wildzwijn, ik een zalm, ik weet niet zeker of die ook wild was, maar in ieder geval was ie lekker! Mart heeft ook zitten smullen, en alles ging schoon op. Daarom mochten we van ons zelf nog een toetje nemen, dat werd een moccachinotaartje met boerenjongens. Mmmmm, dat was een prima afsluiter voor deze 69e verjaardag van Martin.

De terugweg leek zo mogelijk nog wel donkerder dan de heenweg, Mart moest zelfs het grote licht aan doen, waarbij hij constateerde, dat hij dit nog niet eerder had hoeven doen in de tijd dat wij onze Renate nu bezitten.

Op de camping aangekomen, konden we goed merken, dat de temperatuur flink aan het zakken was. We hebben nog een tijd buiten naar de sterren staan kijken, het was zo'n heldere hemel!

Na een potje thee hebben we op tijd ons bed opgezocht, we waren best moe.

Vanmorgen waren we gelukkig niet zo heel vroeg wakker, en hebben we op ons gemak de dag opgestart. Martin is voor het ontbijt nog naar de hei gelopen en heeft daar wat foto's kunnen maken van de berijpte heide. En ik maakte vanuit de Linde nog een mooie foto van het witte grasveld. We besloten dat we pas wat later naar Putten zouden gaan op de fiets, als de zon wat meer aan kracht zou hebben gewonnen. Zo gezegd, zo gedaan, hier koffie gedronken met een stuk van het seizoensslofje. Dat is echt heel lekker, het zou zo maar kunnen, dat we er op de terugweg woensdag nog een mee nemen!

Ik kwam er achter dat ik zowel kaart als kaartendrager niet mee had, maar ach, de weg naar Putten weten we inmiddels wel. We kwamen langs een nieuw kunstwerk in het Putterbos, de Medusa. Dat is werkelijk een stukje vakwerk van 2 houtwerkers! Kijk goed naar de foto's!

In Putten uiteraard koers gezet naar de kringloop, Martin bleef buiten wachten met zijn sigaartje, heerlijk windvrij in het zonnetje. En ik scoorde een paar quilttijdschriften met mooie patronen. Ben wel bang dat ze zullen moeten wachten tot 4 december 2023, als ik met pensioen ga. Maar: wat in een goed vat zit, verzuurd niet!

Van de kringloop naar de PLUS, spek halen voor op het roggebrood vanavond bij de bruine bonensoep. En toen natuurlijk naar onze pindawinkel, waar we konden constateren, dat ook bij de notenboer de inflatie heeft toegeslagen....

Enfin, we kregen het toch wel wat koud, en dus snel weer op de fietsen, via de Postweg terug. De route langs de Schapendrift, waar we naar de pasgeboren lammetjes hebben gekeken, en het lijf verwarmden met warme chocomel.

Precies 20 km, en we waren weer thuis. Dat was ook precies genoeg, bij deze temperatuur, en een steeds meer aanwakkerende wind!

De middag hebben we rustig doorgebracht, ik met een boek, dat ik van mijn zussen heb gekregen voor mijn verjaardag, en dat zo leuk en spannend geschreven is, dat ik het al bijna uit heb.

Martin is bezig met het maken van een fotofilm voor zondag de 20e, van alle foto's van de vakantieweken op het werk. Mooi klusje als het buiten koud is. We hebben trouwens best veel zon gehad vandaag, achter het glas hebben we daar erg van genoten.

Na de bruine bonensoep en de bananenyoghurt is het nu tijd voor het log. We bekijken morgen wel wat we gaan doen, het blijft volgens de weerman wel droog, maar ook een harde wind. Mooi rustig hier in huis, zonder dat er iets moet, is ook niet verkeerd!