Jullie hebben eerst nog een verslag van ons te goed over het verjaardagsdiner. Om half 6 vertrokken we gisteren met de auto van de Bosrand. Weliswaar is het maar een kleine 4 km, maar bergop, in het pikkedonker, terwijl de zwijnen om je fiets heen hollen, nee, dat gingen we toch maar niet doen. En ik verzeker je, op de Veluwe kan het echt donker zijn, in de Randstad is dat eigenlijk nergens meer zo. Enfin, we zijn heelhuids gearriveerd, we werden hartelijk ontvangen, en kregen een mooi plekje toe gewezen. We hebben heerlijk gegeten, Mart had een wildzwijn, ik een zalm, ik weet niet zeker of die ook wild was, maar in ieder geval was ie lekker! Mart heeft ook zitten smullen, en alles ging schoon op. Daarom mochten we van ons zelf nog een toetje nemen, dat werd een moccachinotaartje met boerenjongens. Mmmmm, dat was een prima afsluiter voor deze 69e verjaardag van Martin.

De terugweg leek zo mogelijk nog wel donkerder dan de heenweg, Mart moest zelfs het grote licht aan doen, waarbij hij constateerde, dat hij dit nog niet eerder had hoeven doen in de tijd dat wij onze Renate nu bezitten.

Op de camping aangekomen, konden we goed merken, dat de temperatuur flink aan het zakken was. We hebben nog een tijd buiten naar de sterren staan kijken, het was zo'n heldere hemel!

Na een potje thee hebben we op tijd ons bed opgezocht, we waren best moe.

Vanmorgen waren we gelukkig niet zo heel vroeg wakker, en hebben we op ons gemak de dag opgestart. Martin is voor het ontbijt nog naar de hei gelopen en heeft daar wat foto's kunnen maken van de berijpte heide. En ik maakte vanuit de Linde nog een mooie foto van het witte grasveld. We besloten dat we pas wat later naar Putten zouden gaan op de fiets, als de zon wat meer aan kracht zou hebben gewonnen. Zo gezegd, zo gedaan, hier koffie gedronken met een stuk van het seizoensslofje. Dat is echt heel lekker, het zou zo maar kunnen, dat we er op de terugweg woensdag nog een mee nemen!

Ik kwam er achter dat ik zowel kaart als kaartendrager niet mee had, maar ach, de weg naar Putten weten we inmiddels wel. We kwamen langs een nieuw kunstwerk in het Putterbos, de Medusa. Dat is werkelijk een stukje vakwerk van 2 houtwerkers! Kijk goed naar de foto's!

In Putten uiteraard koers gezet naar de kringloop, Martin bleef buiten wachten met zijn sigaartje, heerlijk windvrij in het zonnetje. En ik scoorde een paar quilttijdschriften met mooie patronen. Ben wel bang dat ze zullen moeten wachten tot 4 december 2023, als ik met pensioen ga. Maar: wat in een goed vat zit, verzuurd niet!

Van de kringloop naar de PLUS, spek halen voor op het roggebrood vanavond bij de bruine bonensoep. En toen natuurlijk naar onze pindawinkel, waar we konden constateren, dat ook bij de notenboer de inflatie heeft toegeslagen....

Enfin, we kregen het toch wel wat koud, en dus snel weer op de fietsen, via de Postweg terug. De route langs de Schapendrift, waar we naar de pasgeboren lammetjes hebben gekeken, en het lijf verwarmden met warme chocomel.

Precies 20 km, en we waren weer thuis. Dat was ook precies genoeg, bij deze temperatuur, en een steeds meer aanwakkerende wind!

De middag hebben we rustig doorgebracht, ik met een boek, dat ik van mijn zussen heb gekregen voor mijn verjaardag, en dat zo leuk en spannend geschreven is, dat ik het al bijna uit heb.

Martin is bezig met het maken van een fotofilm voor zondag de 20e, van alle foto's van de vakantieweken op het werk. Mooi klusje als het buiten koud is. We hebben trouwens best veel zon gehad vandaag, achter het glas hebben we daar erg van genoten.

Na de bruine bonensoep en de bananenyoghurt is het nu tijd voor het log. We bekijken morgen wel wat we gaan doen, het blijft volgens de weerman wel droog, maar ook een harde wind. Mooi rustig hier in huis, zonder dat er iets moet, is ook niet verkeerd!