Dag 2 in Drenthe

Het beloofde weer een prachtige dag te worden, al is het in de ochtend nog fris. Mart heeft het tot zijn heilig doel gekozen, om alle wespen bij het huisje weg te houden. Dat valt natuurlijk niet mee. Hij heeft een spuitfles met ruitenreiniger, daar besproeid hij ze mee. En als ze erg hardnekkig zijn, dan krijgen ze een mep met de Kampioen. Heeft het lidmaatschap van de ANWB z’n voordelen!

Na een ontbijt met suikerbrood, vertrekken we naar Frederiksoord. Mart gaat al gelijk voor “korte armen”, ik doe nog even een dun vestje aan, want het windje is nog wat fris vind ik. Het is een mooie tocht, we komen langs het oorlogsmonument van Doldersum. We zijn onder de indruk, zulke jonge jongens! En er is niets van geleerd, ze schieten elkaar nog steeds overhoop….

We rijden Frederiksoord binnen, en het eerste dat we zien is een schitterende ouderwetse wegwijzer op de rotonde. Daarna komt de boerenmarkt aan de beurt. Lekkere kaas bij de kaasboer, lekker brood bij de bakker, lekker fruit bij de fruitstal van de Weldadige tuin, lekkere walnoten van een plaatselijke boer, en een lekker jurkje, pardon, een mooi jurkje bij een mevrouw, die als marktkraam een oude brandweerauto heeft!

Ik vergeet te melden, dat ik gisteren bij de kringloopwinkel in Tolbert ook al een schattig jurkje heb gekocht. Van het merk Lien en Chiel. Tsja, als je naam in een jurkje staat, is dat natuurlijk voor jou bestemd!

Na de markt maken we een rondje door Frederiksoord, interessant al die verhalen bij de huisjes!

Door naar Wilhelminaoord, we passeren een oude tramremise, verdere sporen van deze tramlijn zijn er helaas niet.

De route voert ons door het Drents-Friese woud, we zijn blij met de schaduw, het wordt steeds warmer. Mijn vestje is dan ook allang uit! We picknicken in het bos, later steken we nog op bij een boerderijwinkel/restaurant. We kopen prei en aardbeien, en nuttigen een ijsje, Mart, en een kopje thee, Lien.

Op de verdere route scoren we nog aardappelen, het is weer als vanouds. De fietstassen vol! Vrij dicht bij de camping, stoppen we nog bij het Canada meer, het doet ons een beetje denken aan Lake Macenzie op Frazer Island. De hele omgeving heeft er wel wat van, we wanen ons echt in het buitenland. Dat klopt ook wel, want het blijkt dat we niet meer in Drenthe zijn, maar in Frýslan!

Rond half 4 zijn we weer bij huis, een mooi gevulde dag. Ik schil de appeltjes die we gisteren langs de weg hebben gekocht, en maak er appelmoes van, en schil de piepers en haal de sperziebonen af. Dat is een lekker maaltje geworden, met een varkenslapjes van de White Ranch erbij!

Morgen naar Diever, naar de Wollig Landleven Fair, daarna door naar Dwingeloo. Kortom, het wordt weer een mooie tocht!