Ja, vandaag echt de laatste dag van deze wintervakantie! Die begon met regen. Dan gaan we eerst maar eens rustig ontbijten, want een blik op buienradar vertelde ons, dat het rond half 10 droog zou worden. Of in ieder geval minder nat, laten we het daar maar op houden. Dat is prettiger met inpakken. We besluiten om niet meer echt iets te gaan ondernemen, maar via Nunspeet naar huis te gaan. Ze voorspellen storm, en dan ben je toch het liefste thuis om alles in de gaten te houden.

Eitjes koken voor bij het ontbijt, dan hoeven die niet meer mee, kunnen ze ook niet breken onderweg. Na het ontbijt de vaatwasser aan, dan duurt het nog zeker 2 uur voor we weg kunnen. Dat is meer dan genoeg tijd om alles klaar te hebben voor vertrek. De bloemen die we mee hadden genomen, zijn nu toch wel rijp voor de vuilnisbak, de knutsels veilig in een doosje, alles moet wel heelhuids in Krommenie komen natuurlijk. Er gaat minder mee terug dan er heen ging, we hebben dus goed ons best gedaan door alles op te eten. 1 kratje blijft daardoor leeg, dat kan ik dan straks bij Uniek vullen met brood.

De gebruikelijke routine volgt: ik pak alles in, Mart brengt alles naar de auto, en ik poets de Linde weer glimmend. Als laatste de vaatwasser uitruimen en rond half 12 rekenen we de energiekosten af met Ria. We hebben heerlijke dagen gehad, iedere dag iets ondernomen, wie had dat gedacht 2 weken geleden! Tot over 3 maanden, Ria, dan zijn we er weer!

Via Staverden rijden we naar Nunspeet, waar ik een krat vol brood haal. Nog wat extra croissantjes voor onderweg, en via Hierden, lekker binnendoor, rijden we naar Harderwijk. Daar zijn ze een turbo-rotonde aan het aanleggen. Daardoor is er nu niets turbo aan, stapvoets moeten we langs de bouw. De rest van de reis verloopt voorspoedig, en even na half 1 rijden we de Zonnelaan in.

Uiteraard worden we door een luid mauwende poes begroet, het is 15 graden binnen, dus we begrijpen haar verontwaardiging helemaal!

Floris nodigt ons uit om te Chinezen, dat is nog zijn verjaardagscadeau voor ons. Gezellig en lekker. We hadden wind mee naar het plein, dus we waren er ruim op tijd. Floris had tegenwind, die was wat later. Terug dus wind tegen, en wat was ik blij dat Mart zijn muts met lampje ophad, want het was erg donker op straat!

Nu de houtkachel aan, en poes zit op schoot te snorren.

We hebben er weer van genoten, en over 3 maanden, 20 mei om precies te zijn, gaan we die kant weer op. Bosranders, bedankt voor jullie attenties en gastvrijheid!